Doğa Biçer’in yazısıdır.
Yayınladıkları ilk proje ‘’KILL YOURSELF PART I: The $uicide Saga’’ isimli üç parçalık bir EP. Diskografiyi inceleyerek 2014 yılından, ilk stüdyo albümleri olan ‘’I Want To Die In New Orleans’’ın çıktığı 2018’e kadar çok sıkı çalıştıklarını söyleyebilirim. Bu zaman dilimi, ikiliyi SoundCloud’da zirveye oturtan ‘’Champion of Death’’ ve ‘’Memoirs of a Gorilla’’ gibi işleri içeriyor. Yükselişlerinde Pouya veya BONES ile yapılan iş birliklerinin etkisi olsa da bence asıl neden, yaptıkları işi hayatlarının merkezine koymuş olmaları ve rap müzik bağlamında duymaya pek de alışık olmadığımız temalara odaklanmaları.
$crim (Scott Arceneaux), 1989 Marrero, Louisiana doğumlu. Müzik yapmaya ilk defa 13 yaşında, ailesinin hediye ettiği iki cd playerlı mixer ile başladı. Daha sonra ilk bilgisayarını alıp GarageBand üzerinden üretimine devam etti ve 19 yaşındayken beatlerini mail yoluyla yaymayı denedi. Üniversitedeyken partilerde çalmaya başladığında DJinge olan ilgilisi iyice arttı ve Denzel Curry, Juicy J gibi isimlerle çalıştı. Aynı dönemde bir mobilyacıda çalışan $crim, elindeki dövmeler yüzünden kovulmasının başına gelen en iyi şey olduğunu söylüyor ve sonra yolları Ruby ile kesişiyor.
Ruby da Cherry (Aristos Petrou) 1990 yılında Metairie, Louisiana’da doğdu. Küçük yaşta violin ve davul çalan Ruby’nin, $crim ile birleşmelerine kadar sürecek olan grup hayatı ortaokulda başladı. En son punk rock yapan Vapo-Rats grubunun davulcusuydu fakat grupta bir gelecek göremediğinden rap kariyerine başlama kararı aldı ve $crim’i buna ikna etti.
$uicideboy$ en çok, temelini doksanların Memphis rapinden alan horrorcore ve phonk alt türleriye anılıyor. Phonk’ın öncüsü diyebileceğimiz SpaceGhostPurrp’un 2012 yılında çıkardığı Mysterious Phonk: The Chronicles of SpaceGhostPurrp isimli albümle bu alt tür yeniden yükselişe geçti ve 2016-2017 yıllarında SoundCloud’da iyice yayılmaya başladı . Phonk’da en çok kullanılan tekniklerden biri imkanları kısıtlı olan SoundCloud rapçilerine üretimde kolaylık sağladığını düşündüğüm sampling. Bir diğer teknik de DJ Screw tarafından geliştirilen chopped and screwed. Bu tekniği kavramak için Geto Boys’un ‘’The Resurrection’’ albümü ve albümün screwed versiyonu iyi bir örnek. Geç 2010’ların ve günümüzün phonk müziğini biraz daha spesifikleştirmek gerekirse, birçok şarkıda karşımıza çıktığı için, line tekrarı, lo-fi tarzda yapı ve cowbell sesinden bahsedilebilir.
İkili, birbirine benzer sayısız örneği bulunan bu alt türe SoundCloud’da yön vermiş ve underground rap sahnesinden sıyrılmıştır. Bence bunun en büyük nedenlerinden biri tarzlarının organik bir şekilde doğmuş olması. Ruby, çocukluğundan $uicideboy$ dönemine kadar punk müzikle ilgilendi ve bu $uicideboy$’un müziğine yansıdı. $crim ise müzik kariyerinin başlarında, Ruby gibi, büyük bir başarıya imza atamamış olsa da sürekli üretim halinde ve Memphis rap öncülerinden Three 6 Mafia dinleyicisiydi. Herhangi bir türün kalıplarına sığmaya çalışmak yerine kendi müzik geçmişlerini ve ilham aldıkları müzisyenlerin tarzlarını harmanlayarak bu dark atmosferi yarattılar.
Yayınladıkları ilk proje ‘’KILL YOURSELF PART I: The $uicide Saga’’ isimli üç parçalık bir EP. Diskografiyi inceleyerek 2014 yılından, ilk stüdyo albümleri olan ‘’I Want To Die In New Orleans’’ın çıktığı 2018’e kadar çok sıkı çalıştıklarını söyleyebilirim. Bu zaman dilimi, ikiliyi SoundCloud’da zirveye oturtan ‘’Champion of Death’’ ve ‘’Memoirs of a Gorilla’’ gibi işleri içeriyor. Yükselişlerinde Pouya veya BONES ile yapılan iş birliklerinin etkisi olsa da bence asıl neden, yaptıkları işi hayatlarının merkezine koymuş olmaları ve rap müzik bağlamında duymaya pek de alışık olmadığımız temalara odaklanmaları.
Tema demişken horrorcore’a içerik, şarkı sözleri dolayısıyla doksanlardan bu yana yapılan eleştirilerden $uicideboy$’un da nasibini aldığını ekleyelim. Estetik açıdan bu kadar dark olmalarını ve saldırgan lirikleri, No Jumper röportajında gerçekten depresif olmalarıyla açıklıyorlar. Aslında yalnızca biyografilerine göz atmak yeterli. Geçmişte Ruby’nin maddi sıkıntılar ve gelecek kaygısıyla, $crim’in de madde bağımlılığı ve yine para derdiyle boğuştuğunu görüyoruz. Hayata karşı öfke, satanik imgeler, intihar düşünceleri gibi unsurları horrorcore zaten içinde barındırıyor bu yüzden isteyerek veya istemeyerek bu türe yönelmiş olmalarını yadırgamıyorum. Eleştirilere karşılık Ruby bir röportajda şunları söylemişti: “We are not trying to say like world is a fucked up place and let’s all make it even more fucked up. We’re saying the world is a fucked up place and this is how it makes me feel.”
Stop Calling Us Horrorcore Bu etiketin üstlerine yapışmasından rahatsız olacaklar ki, aslında türün oldukça iyi bir örneği olan “Stop Calling Us Horrorcore” isimli bir şarkı yayınladılar. Cloud rapten trap metale uzanan zengin diskografilerini düşünürsek, bunu söylemekte haksız sayılmazlar. Yaptıkları müzik genellikle horrorcore/phonk olarak adlandırılsa da, tema ve sound olarak bu agresyonunun dışına çıktıkları ‘’marazi’’ şarkıları da oldukça fazla. Bunlardan en sevdiklerim Kill Yourself Part III ve Part IV.
$crim’den Solo Albüm: A Man Rose from the Dead
$crim, çalışmaya devam edemediği üç aylık bir rehabilitasyon döneminden sonra Mayıs 2020’de ilk solo albümünü yayınladı. $uicideboy$ ve Ramirez’in kurduğu G*59 Records etiketiyle yayınlanan albümde; iyiye giden yaşam şartları, babasının kendisiyle gurur duyması gibi hayatında meydana gelen pozitif olaylardan bahsediyor. Albüm $uicideboy$’un genel tavrından farklı, çok da parlak olmayan bir trap debut albüm gibi ve beklentimin çok altında olsa da Euphoria Euphoria favorim oldu. $crim bu şarkıyla ilgili, sözlere çok yoğunlaşmadan sonik bir ifade biçimi benimsediğini söylüyor ki bu zaten neredeyse bütün $uicideboy$ parçalarında hissettiklerimi doğruluyor. Sözlere bakarak Ruby’nin her zaman daha deep yazdığı, Scrim’in sözlerinin ise daha yüzeysel olduğu ve yeteneğini altyapıda ortaya koyduğu gözlemlenebilir.
